Tijdens de vluchtelingencrisis werd het me duidelijk hoe moeilijk het is om je in te beelden hoe het is om op een plek te zijn waar je leeft in onzekerheid. We zijn totaal niet gewend aan gevaar. Dat kinderen tijdens de Koude Oorlog uit voorzorg met gasmaskers op in de klas zaten, bijvoorbeeld, was in mijn ogen een absurdistische situatie.
Als gedachte-experiment probeerde ik te visualiseren hoe Nederland eruit zou zien, wanneer er een constante dreiging zou zijn. Ik vroeg me af welk gevaar er binnen afzienbare tijd voor Nederland zou kunnen dreigen, en het doorbreken van de dijken leek me een van de meeste plausibele scenario’s.
Ik stelde me voor hoe iedereen continu zou rondlopen met beschermende hulpmiddelen, zoals zwembanden.
Inspiratie vond ik in beeldmateriaal uit de Koude Oorlog. Een voorbeeld is de informatieve video Duck and Cover.

Sinds ik dit werk maakte in 2016, heeft Nederland met twee verschillende dreigingen te maken gehad. De eerste was Covid-19. De coronapandemie zorgde voor constante dreiging, al was het op een minder tastbare manier dan bij een watersnood of bosbrand. Maar we gingen het risico om ziek te worden of een ander te besmetten wel degelijk met hulpmiddelen te lijf: de mondkapjes, spatschermen en ontsmettingsgels waren niet aan te slepen.

De tweede dreiging kwam in de zomer van 2021, toen delen van Limburg, België en Duitsland daadwerkelijk te maken kregen met watersnood en overstromingen. Deadline blijkt telkens weer actueel te zijn.