Het beginpunt van mijn research voor The Weather Forecast was een interview met Johan Huibers, een Nederlandse aannemer en timmerman die besloot een replica van de Ark van Noach te bouwen. De ark lag tot januari 2016 in Dordrecht en was daar open voor publiek.

Johan: “Bij de eerste ark die ik bouwde, in 2007, was ik gebonden aan bepaalde afmetingen om door Nederland te kunnen varen. Hij moest onder de Hollandse en Stichtse bruggen door kunnen, die zijn dertien meter hoog. Toen heb ik de nok recht gemaakt, dat heeft me eigenlijk nooit gezind.
Al gauw wilde ik een grotere bouwen. Daar had ik toestemming voor nodig van mijn vrouw, Bianca. De eerste vond ze al niet zo bijzonder.
Toen we met de eerste ark in Sliedrecht kwamen, zei de burgemeester: “Dan mag je bij ons die grote ark bouwen”. Hoe vertel ik dat Bianca, dacht ik. Op woensdag belde een makelaar: “Ik kan bakken kopen, want ik heb in de krant had gelezen dat je die grote ark wil bouwen, die kun je aan elkaar lassen en daarmee kun je die hele grote ark bouwen.” Maar hoe vertel ik dat Bianca? Diezelfde week nog belde op vrijdag de Rabobank: “Er staat zoveel geld op je rekening. Er zijn 650.000 mensen komen kijken op de kleine ark, die betaalden allemaal vijf euro. Wat doen we met dat geld? Gaan we daar aandelen voor kopen?” En toen dacht ik: tja, dit moet wel een teken van God zijn dat ik met die grote ark moet beginnen.
Toen heb ik een grote bos bloemen gekocht. ’s Avonds zat ik op de bank met Bianca met een kopje thee. Toen heb ik die bos bloemen uit de bijkeuken gehaald. Ze vroeg: “Wat moet je van me?” “Niks,” zei ik, “ik hou gewoon van je.” “Nee, je wil wat,” hield ze vol. Toen kwam het grote woord eruit: “Ik wil een hele grote ark van Noach gaan bouwen”. En zij zei toen: “Oké, als je ‘m maar bouwt zoals het speelgoed van Bart Smit.” Echt gebaseerd op het model van de Ark van Noach, bedoelde ze, helemaal kloppend.
Er is maar één model van de Ark van Noach en dat is in de Sixtijnse Kapel in Rome. Daar heb je dat plafond met een zee van afbeeldingen die Michelangelo geschilderd heeft. De Vinger van God is een van die schilderingen, maar vier van de zeven schilderingen gaan over de Ark van Noach. Ik krijg nog kippenvel, want Michelangelo heeft dat zo uit zijn hoofd nageschilderd, 300 jaar na Christus, liggend op zijn rug. Zo moet de Ark van Noach eruit hebben gezien. En oudere platen of afbeeldingen hebben we eigenlijk niet. Naar dat model heb ik het nagebouwd."

Johan Huibers is een ware gelovige, die zich niet bezighoudt met interpretaties of allegorische betekenisgeving. Maar ook hij volgt, wellicht onbewust, de visuele traditie. Hij bouwde zijn ark om te helpen het evangelie te verspreiden, om mensen verlossing te brengen, zoals de originele ark verlossing bracht voor Noach en de mensheid. Maar terwijl hij officieel deze stichtelijke reden opgeeft voor zijn creatie, bleek uit het interview dat er ook een praktisch motief meespeelt:

“Het is echt een reddingsboot. En die hebben we binnenkort weer nodig, want er zijn elf cruciale punten in de Nederlandse dijken waar niks meer aan gedaan wordt. Het geld is er, maar de aannemers willen het niet meer doen. Rijkswaterstaat zegt ook: “Doe eerst de klus maar, dan betalen we je.” Vroeger betaalden ze per termijn het onderhoud dat je deed. En ik vertrouw de Afsluitdijk niet, voor geen meter.
(…) Daar ben ik wel een beetje bang voor. We verwachten het straks niet van de plek waarvan het komen gaat. En als die Afsluitdijk gaat, nou dan gaan we allemaal.”

Sinds 2016 ligt de grote ark in Krimpen aan de IJssel. De bedoeling van Johan Huibers was om de ark de wereld rond te laten varen, maar ten tijde van schrijven (2021) was de financiering hiervoor nog steeds niet rond. De eerste, kleinere ark is verkocht aan een andere stichting en ligt momenteel als museumschip De VerhalenArk in Ipswitch (Engeland).