Afbeelding 14/41 In zijn hoogtijdagen was het zwembad een locus van ontspanning, een gecontroleerde omgeving die was ontworpen om lichamen te verfrissen onder de hoede van bedrijfspaternalisme. De tijd werd er opgedeeld, afgestemd op lunchpauzes, vrije uren of aangewezen bedrijfsuitjes—een microkosmos van afgemeten industrie. Maar in zijn ongebruik is het temporele kader van het zwembad verschoven. We meten de minuten niet langer aan de hand van de duur van een zwempauze; in plaats daarvan is het zwembad een blijvend moment geworden buiten de normale stroom van de bedrijfsroutine. Het behoort noch volledig tot het verleden, noch tot het heden, maar bevindt zich in een liminale, heterotopische sfeer van ongeordende mogelijkheden

Afbeelding 8/10 Ineke karnt de boter zoals haar oma vroeger deed en legt bij elke stap uit hoe het werkt

Afbeelding 58/76 In de zomer van 1916 was het vooruitzicht van de voedselvoorraden zo somber geworden dat Folkort Posthuma, de Minister van Landbouw, Handel en Nijverheid, een nieuw wetsontwerp indiende. Deze nieuwe wet werd later bekend als de Distributiewet

Afbeelding 17/41 In Motel 1234 houden drie jongens een kussengevecht. Ze beelden hun eigen strijd uit: die om in een post-industriële stad een inkomen te verdienen. De gouden veren refereren aan de mijnbouw

Afbeelding 74/93 Het groene licht toonde de afbeeldingen in de roze kleurlaag van de riso-afdrukken. De groene kleur vormde tevens het startsignaal voor een performance over geschiedenis en biologie

Afbeelding 16/68 Robbert fotografeert zijn broer David op het dak van Casa Blanca

Afbeelding 5/14 In de krant staan foto's van de leefomgeving, vrienden en familie van de jongeren, maar ook van andere dingen die ze tegenkwamen op het AZC

Afbeelding 14/31 

Afbeelding 11/38 Enkele van de plastic dieren die de ark bewonen